جراحی سر و گردن در بیماران سرطانی با هدف درمان تومورها ضمن حفظ عملکرد و کیفیت زندگی است.
انواع جراحی ها:
- جراحی Ablative: تومور و بافت اطراف آن را از بین می برد. این می تواند شامل حذف جزئی یا کامل اندام ها مانند حنجره ، حلق یا فک باشد.
- جراحی بازسازی: عملکرد و ظاهر را بعد از عمل جراحی بازیابی می کند. تکنیک ها شامل پیوند پوست ، فلپ و پروتز است.
- جراحی حداقل تهاجمی: از تکنیک هایی مانند آندوسکوپی و روبات ها برای دسترسی و حذف تومورها از طریق برش های کوچکتر استفاده می کند ، که به طور بالقوه منجر به بهبود سریعتر و زخم کمتری می شود.
ملاحظات مربوط به بیماران سرطانی:
- نوع و مرحله سرطان: سرطان ها و مراحل مختلف به رویکردهای جراحی متفاوتی نیاز دارند.
- سلامت و ترجیحات کلی بیمار: سن ، همبودی و نیازهای عملکردی بر تصمیمات درمانی تأثیر می گذارد.
- حفظ عملکرد : جراحان در تلاش هستند تا تأثیر خود را بر گفتار ، بلع ، تنفس و ظاهر صورت به حداقل برسانند.
- عوارض جانبی: جراحی می تواند عوارض جانبی موقت یا دائمی مانند درد ، مشکل در بلع ، تغییرات گفتار و بی حسی صورت ایجاد کند.
فیزیوتراپی بعد از جراحی سر و گردن در بیماران سرطانی
فیزیوتراپی بعد از جراحی برای بیماران سرطانی نقش مهمی در روند بهبودی دارد. این می تواند به طیف وسیعی از چالش ها و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
تمرینات فیزیوتراپی
تمرینات گردن و شانه: این تمرینات به بازیابی دامنه حرکت و انعطاف پذیری در گردن و شانه کمک می کند که می تواند تحت تأثیر جراحی یا پرتودرمانی باشد. این می تواند توانایی انجام فعالیت های روزمره زندگی را بهبود بخشد.
تمرینات صورت: این تمرینات به تقویت و آموزش عضلات صورت که تحت تأثیر جراحی یا آسیب عصبی قرار دارد ، کمک می کند. این می تواند صحبت ، بلع و بیان صورت را بهبود بخشد.
تمرینات بلع: این تمرینات به تقویت و آموزش مجدد عضلات درگیر در بلع کمک می کند ، که می تواند تحت تأثیر جراحی یا پرتودرمانی باشد. این می تواند از آسپیراسیون (غذا یا نوشیدنی وارد ریه ها) جلوگیری کرده و تغذیه را بهبود بخشد.
تکنیک های درمان دستی : تکنیک هایی مانند ماساژ و دستکاری می تواند به کاهش درد ، بهبود بهبود بافت و کاهش ساخت بافت اسکار کمک کند.
مدیریت اسکار: ماساژ اسکار و سایر تکنیک ها می توانند به بهبود ظاهر و انعطاف پذیری زخم ها کمک کنند و آنها را کمتر مورد توجه و ناراحت کننده قرار می دهد.
تمرینات قلبی عروقی و قدرتی: این تمرینات به بهبود تناسب اندام کلی ، کاهش خستگی و حفظ قدرت و استقامت عضلات کمک می کند. این می تواند به ویژه برای بیماران سرطانی که ممکن است در طول درمان میزان فعالیت را کاهش دهند ، مهم باشد.
برنامه فیزیوتراپی خاص بر اساس نوع و میزان جراحی ، سایر معالجه دریافت شده و سلامت کلی ، متناسب با نیازها و اهداف فردی هر بیمار تنظیم می شود.
مهم است که در اسرع وقت بعد از عمل فیزیوتراپی را شروع کنید تا مزایا را به حداکثر برساند.