فیزیوتراپی پس از پرتودرمانی
با افزایش تعداد افراد مبتلا به سرطان و افزایش میانگین بقای آنها، فیزیوتراپیست ها افراد بیشتری را خواهند دید که این بیماری را داشته اند. این بیماران در هر شرایط بالینی برای فیزیوتراپی مراجعه می کنند و تعداد قابل توجهی دوره پرتودرمانی را گذرانده اند.
سرطان اصطلاح رایج برای همه تومورهای بدخیم است و عواقب آن برای مردم در سراسر جهان نگران کننده است. پیشرفت در روشهای بهداشتی و علوم پزشکی (تشخیص زودهنگام، بهبود شیمیدرمانی و رادیوتراپی) و تکنیک های جراحی، و استفاده از آنها در زمینه سرطانشناسی، بقای قابل توجهی را بهبود بخشیده است و بنابراین به شدت بر عملکرد فیزیوتراپی تأثیر گذاشته است.
افراد مبتلا به سرطان که در بسیاری از موارد به عنوان بیماری مزمن درمان می شوند، به دلیل تشخیص زودهنگام و پیشرفت در گزینه های درمانی، عمر طولانی تری دارند. بنابراین، فیزیوتراپیست ها به دانش بیشتر در مورد شرایط بالینی و مهارت بهبود یافته در مدیریت بیماران مبتلا به سرطان، قبل، حین و بعد از اقدامات پزشکی خاص نیاز دارند. آنها همچنین مسئولیت مدیریت و درمان بیماران را در طول دوره های قبل و بعد از عمل با ارائه بهترین مداخلات فیزیوتراپی خاص برای هر بیمار دارند
فیزیوتراپی پس از پرتودرمانی
پرتودرمانی یکی از درمان های رایج سرطان است که تاثیرات قابل توجهی بر بافت های طبیعی بدن خواهد گذاشت، فیزیوتراپیست ها اهداف درمان را با تأکید بر کیفیت زندگی به عنوان تمرکز اصلی تعیین می کنند و در مورد برنامه های درمانی ایمن و مؤثر برای بیمارانی که پرتودرمانی داشته اند، توصیه می کنند.
متخصصان فیزیوتراپی سرطان همچنین باید به احتمال عود بیماری در بیمارانی که قبلاً سرطان داشته اند توجه داشته باشند و علائم هشدار دهنده ای را نشان می دهد که درمانگران باید نسبت به آنها هوشیار باشند.
عوارض پس از پرتو درمانی می تواند شامل درد مزمن و بی حسی باشد. ضعف و عدم تعادل عضلانی؛ لنف ادم، فیبروز ریوی؛ کاهش و محدودیت حرکات و از دست دادن عملکرد در بازوها و دست ها. بیماران همچنین میتوانند علائمی از جمله مشکلات تنفسی، عفونتهای مکرر قفسه سینه – به دلیل زخم شدن ریهها – مشکلات قلبی، پوکی استخوان و احساس افسردگی، اضطراب و عصبانیت را تجربه کنند. اگرچه علائم نادر هستند، اما می توانند به شدت بر کیفیت زندگی، زندگی روزمره و رفاه روانی تأثیر بگذارند.
هدف از فیزیوتراپی پس از پرتودرمانی تجهیز بیماران به روش هایی برای مدیریت علائم، حفظ استقلال، جلوگیری از وخامت بیشتر سلامت و بهبود کیفیت کلی زندگی آنها است.
معمولاً اتفاقی که برای این بیماران میافتد این است که در نهایت به بیماری های همراه زیادی مبتلا می شوند. بنابراین آنها واقعاً از اینکه به عنوان یک فرد کامل به آنها نگاه می شود و توصیه های همه این متخصصان سود می برند. و نتایج نشان می دهد که رویکرد چند رشته ای با محوریت فیزیوتراپی به طور موثر عمل می کند.
روش های فیزیوتراپی پس از پرتودرمانی نقش مهمی در مراقبت از سلامت افراد در هر سنی و با انواع وضعیت بالینی دارند. این روشها در درمان، پیشگیری از بیماریها یا عوارض و مدیریت یا درمان شرایط پاتولوژیک نامطلوب برای به حداقل رساندن تأثیری که ممکن است بر کیفیت زندگی بیمار داشته باشد، مرتبط هستند.
فیزیوتراپی حرفه ای است که با تنوع زیاد در زمینه های بالینی با هدف توسعه، حفظ و بازیابی حداکثر حرکت و توانایی عملکردی هر فرد با توجه به محدودیت های خاص خود تعریف می شود.
مقالات مرتبط :
