مراقبتهای پایان زندگی در بیماران سرطانی برای اطمینان از اینکه روزهای باقیمانده بیمار مملو از کرامت، آرامش و بالاترین کیفیت زندگی ممکن است، حیاتی می شود.
درک این نکته مهم است که مراقبت از پایان زندگی مترادف با تسلیم شدن نیست. مراقبت های تسکینی و حمایتی را می توان در هر مرحله از بیماری سرطان، حتی در کنار درمان های درمانی مانند شیمی درمانی و پرتو درمانی، ارائه کرد.
هدف مراقبت تسکینی مدیریت علائم و عوارض جانبی ناشی از خود سرطان یا درمان آن است.
مراقبتهای پایان زندگی در بیماران سرطانی
مدیریت درد: تیم های مراقبت تسکینی در کنترل درد، استفاده از دارو، بلوک های عصبی و سایر تکنیک ها برای راحت نگه داشتن بیماران متخصص هستند.
کنترل علائم: حالت تهوع، استفراغ، خستگی، تنگی نفس و یبوست مسائل رایجی هستند که از طریق داروها، تنظیم رژیم غذایی و سایر مداخلات برطرف می شوند.
حمایت عاطفی و معنوی: سرطان می تواند بر سلامت روانی و عاطفی تأثیر بگذارد. تیمهای مراقبت تسکینی برای کمک به بیماران برای مقابله با ترس، اضطراب و افسردگی، مشاوره، راهنمایی معنوی و گروههای حمایتی ارائه میدهند.
حمایت اجتماعی: مددکاران اجتماعی در تیم مراقبت تسکینی بیماران و خانواده ها را با منابعی مانند کمک های مالی، حمل و نقل و خدمات مراقبت در منزل مرتبط می کنند.
نقش تیم های مراقبت تسکینی
یک تیم چند رشته ای در قلب مراقبت تسکینی موثر است. این تیم معمولاً شامل:
پزشک مراقبت تسکینی: تیم را رهبری می کند، بر برنامه مراقبت از بیمار نظارت می کند و با سایر متخصصان هماهنگ می شود.
پرستار مراقبت تسکینی: مراقبت عملی ارائه می دهد، علائم را مدیریت می کند و حمایت عاطفی را از بیماران و خانواده ها ارائه می دهد.
مددکار اجتماعی: بیماران را با خدمات اجتماعی مرتبط می کند، به مدیریت مشکلات مالی کمک می کند و هرگونه نگرانی روانی اجتماعی را برطرف می کند.
سایر متخصصان: بسته به نیاز بیمار، تیم ممکن است شامل درمانگران، متخصصان تغذیه و فیزیوتراپی یا کاردرمانگر باشد.
تمرکز مراقبتهای پایان زندگی در بیماران سرطانی بر ارتباطات باز است. این تیم از نزدیک با بیمار و خانوادهاش کار میکند تا اولویتها و خواستههای آنها برای مراقبت را درک کنند. این تضمین میکند که تصمیمات درمانی با اهداف بیمار همسو میشوند، خواه حداکثر کردن آرامش، گذراندن وقت با عزیزان، یا دنبال کردن اعمال مذهبی یا فرهنگی خاص باشد.
فیزیوتراپی در مراقبتهای پایان زندگی بیماران سرطانی
فیزیوتراپی می تواند نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی بیماران سرطانی در آستانه پایان عمر داشته باشد. در اینجا به این صورت است:
مدیریت درد: فیزیوتراپیست ها می توانند از تکنیک های مختلفی برای کمک به مدیریت درد استفاده کنند، مانند ماساژ درمانی، تحرک مفصل و تحریک الکتریکی. این درمانها میتوانند به کاهش درد و سفتی، بهبود دامنه حرکتی و افزایش آرامش کمک کنند.
بهبود عملکرد و استقلال: سرطان و درمان آن می تواند باعث ایجاد انواع اختلالات جسمی مانند ضعف، خستگی و مشکل در تعادل شود. فیزیوتراپیست ها می توانند به بیماران کمک کنند تا قدرت، استقامت و هماهنگی خود را بهبود بخشند، که می تواند به آنها در حفظ استقلال و انجام فعالیت های روزمره زندگی (ADL) مانند لباس پوشیدن، حمام کردن و توالت کمک کند.
کاهش علائم: فیزیوتراپی همچنین می تواند به کاهش سایر علائم شایع در بیماران سرطانی مانند لنف ادم (تجمع مایعات)، تنگی نفس و یبوست کمک کند.
بهبود خلق و خو و تندرستی: نشان داده شده است که ورزش باعث بهبود خلق و خو و رفاه در افراد مبتلا به سرطان می شود. فیزیوتراپیست ها می توانند به بیماران کمک کنند تا برنامه ورزشی ایمن و موثر برای آنها ایجاد کنند.
به طور کلی، فیزیوتراپی می تواند به بیماران سرطانی کمک کند تا در طول مراقبت های پایان عمر خود راحت تر و مستقل تر زندگی کنند.
بیشتر بخوانید :
فیزیوتراپی برای بیماران سرطانی
تومور مغزی و توانبخشی آن با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی در مراحل آخر زندگی بیماران سرطانی
